Μνημόνιο και Εκπαίδευση

Το 3^ο μνημόνιο που ψηφίστηκε στις 14 Αυγούστου δεν αποτελεί απλά ένα σύνολο μεμονωμένων «αντιλαϊκών μέτρων λιτότητας» ή συνέχεια της «αδιέξοδης πολιτικής των τελευταίων ετών»  αλλά ένα συνολικό και ολοκληρωμένο πρόγραμμα νεοφιλελεύθερης αναδιάρθρωσης του ελληνικού καπιταλισμού.

Η αναίρεση των όποιων κατακτήσεων του εργατικού κινήματος αλλά και η νέα πολεμική επίθεση ενάντια στην εργασία στοχεύει στο φόρτωμα της κρίσης στην εργασία για να εξασφαλιστεί η επανάκαμψη της κερδοφορίας του κεφαλαίου με την ουσιαστική κατάργηση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος, τη φορολεηλασία των λαϊκών εισοδημάτων, το μαζικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τη συντριβή των μεσαίων στρωμάτων και της φτωχής – μεσαίας αγροτιάς, την καταβαράθρωση των μισθών και των συντάξεων, την καταστροφή των δημόσιων αγαθών της υγείας και της παιδείας.

Ο νόμος 4336 μαζί με τα προαπαιτούμενα, τη νέα δανειακή σύμβαση έρχεται να εμπεδώσει και να βαθύνει τις πιο αντιδραστικές πολιτικές και στην εκπαίδευση που θα «διασφαλίσουν τον περαιτέρω εκσυγχρονισμό του τομέα της εκπαίδευσης σύμφωνα με τις βέλτιστες πρακτικές της ΕΕ και αυτό θα τροφοδοτήσει την προγραμματισμένη ευρύτερη στρατηγική ανάπτυξης» και θα  «επικαιροποιήσουν,  την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011».

«Η εν λόγω επανεξέταση θα καλύπτει όλα τα επίπεδα εκπαίδευσης, συμπεριλαμβανομένων των δεσμών μεταξύ έρευνας και εκπαίδευσης και της συνεργασίας μεταξύ πανεπιστημίων, ερευνητικών ιδρυμάτων και επιχειρήσεων με σκοπό την ενίσχυση της καινοτομίας και της επιχειρηματικότητας»

Εγχειρίδια για την επίτευξη των παραπάνω εκτός από το ευαγγέλιο της εργαλειοθήκης του ΟΟΣΑ αποτελούν οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου για τον «Ανασχεδιασμό της εκπαίδευσης», η ενδιάμεση ανασκόπησή του που έγινε από τους Υπουργούς Παιδείας το Μάη του ΄15, και το «Εθνικό Πρόγραμμα Μεταρρυθμίσεων» που εκπονήθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ τον Απρίλη του 2015, όπως και οι προγραμματισμοί και οι αξιολογήσεις των ΕΣΠΑ.

Η «υλοποίηση της μεταρρύθμισης του «Νέου Σχολείου»» εντοπίζεται κατ΄αρχήν «στο περιθώριο περαιτέρω εξορθολογισμού (των τάξεων, σχολείων και πανεπιστημίων), την αποδοτικότητα και αυτονομία των δημόσιων εκπαιδευτικών μονάδων». ( Ν.4336)

«Οι αρχές δεσμεύονται να ευθυγραμμίσουν τον αριθμό διδακτικών ωρών ανά μέλος του προσωπικού, καθώς και την αναλογία μαθητών ανά τάξη και ανά εκπαιδευτικό, με τις βέλτιστες πρακτικές των χωρών του ΟΟΣΑ, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2018» που σημαίνει:

● Αύξηση ωραρίου των εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ είναι απαραίτητη η «Αύξηση του φόρτου εργασίας των εκπαιδευτικών στους μέσους όρους της ΕΕ και του ΟΟΣΑ, εστιασμένη στην αύξηση του φόρτου εργασίας των πιο έμπειρων εκπαιδευτικών».

● Δεύτερος γύρος συγχωνεύσεων και καταργήσεων σχολικών μονάδων. Από το 2011 έκλεισαν περισσότερα από 1.200 σχολεία στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση και 102 Επαγγελματικές Σχολές. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ απαιτείται:

 «Θέση ξεκάθαρων στόχων ως προς τον ελάχιστο αριθμό μαθητών (όχι μόνο του ελάχιστου αριθμού θέσεων) για σχολεία σε όλες τις βαθμίδες εκπαίδευσης.

75 μαθητές στα δημοτικά σχολεία

150 μαθητές στα Γυμνάσια

250 μαθητές στα Λύκεια

Εφαρμογή του θεσμού της ενότητας σχολείων ως βασικό μέσο βελτίωσης των υπηρεσιών και των αποτελεσμάτων σε περιπτώσεις που χρειάζεται να διατηρηθούν ορισμένες μικρές σχολικές μονάδες».

● Αύξηση αριθμού μαθητών ανά τμήμα.

● Μετακινήσεις μαθητών σε άλλα σχολεία.

Βασικό ζήτημα της μεταρρύθμισης η παραπέρα μείωση των δαπανών προϋπολογισμού για την Παιδεία.

● Στο νέο μεσοπρόθεσμο προβλέπεται να μειωθούν το 2018 στο δραματικά χαμηλό ποσοστό του 1,9% του ΑΕΠ.

● Ο προϋπολογισμός αποκεντρώνεται και μεταβιβάζεται στους άμεσα προϊσταμένους.

● Η Χρηματοδότηση με θα γίνεται στο εξής με βάση τη λογική, «πόσους μαθητές έχεις / πόσους εργαζόμενους απασχολείς» αφού εκτιμάται από τον ΟΟΣΑ ότι «το μισθολογικό κόστος ανά μαθητή (σε USD) είναι υψηλότερο στην Ελλάδα από οποιαδήποτε χώρα του ΟΟΣΑ». 

● Οι σχολικές επιτροπές θα οδηγηθούν στην πτώχευση και στην αναζήτηση πόρων είτε από ιδιώτες και επιχειρήσεις είτε από το ξεζούμισμα των οικογενειών των μαθητών με άμεσους ή έμμεσους τρόπους.

● Οι μισθοί των εκπαιδευτικών θα μειωθούν δραματικά και ιδιαίτερα στους νεοδιοριζόμενους.

● Οι εκπαιδευτικές υποστηρικτικές δομές θα καταργηθούν (βιβλιοθήκες, ενισχυτική διδασκαλία, πρόσθετη διδακτική στήριξη, συμβουλευτικοί σταθμοί, δομές ΣΕΠ κ.λπ.).

● «Εξοικονόμηση πόρων»  με την υποχρεωτική μετάταξη 5.000 εκπαιδευτικών από την Δευτεροβάθμια στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση και σε διοικητικές θέσεις.

Κλειδί και μοχλός υλοποίησης της «μεταρρύθμισης» η αξιολόγηση.

«Η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και των σχολικών μονάδων θα συνάδει με το γενικό σύστημα αξιολόγησης της δημόσιας διοίκησης. Οι αρχές σε συνεργασία με τον ΟΟΣΑ και ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες θα επικαιροποιήσουν, έως τον Απρίλιο του 2016, την αξιολόγηση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος που εκπόνησε ο ΟΟΣΑ το 2011».(Ν. 4336)

Οι «εμπειρογνώμονες» του ΟΟΣΑ επισημαίνουν, ότι είναι απαραίτητη «η σύνδεση μεταξύ της αξιολόγησης μαθητών, σχολικών μονάδων και εκπαιδευτικών».

Δεσπόζουσα αρχή η αποτελεσματικότητα.

Αποτελεσματικότητα για τις ανάγκες του λαού και της κοινωνίας; Φυσικά και όχι, αλλά για τις ανάγκες του κεφαλαίου, τις απαιτήσεις της καπιταλιστικής ανασυγκρότησης που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, «τοις κείνων ρήμασι πειθόμενη», με εθνικούς διαλόγους επιχειρεί να αποκρύψει τον ταξικό, αντεργατικό χαρακτήρα τους και να τις εμφανίσει ως «εθνική υπόθεση», «εθνική ανάγκη», «εθνικό συμφέρον».

Οι εκπαιδευτικοί «χρεώνονται» αποκλειστικά την επιτυχία ή αποτυχία των μαθητών τους και η διοίκηση του σχολείου «χρεώνεται» με τη σειρά της την επιτυχία και την αποτυχία όλων.

Σχολεία και εκπαιδευτικοί κατηγοριοποιούνται.

Οι μαθητές των φτωχών λαϊκών στρωμάτων θα γίνουν οι παρίες των σχολείων και θα εκδιωχθούν από τις δομές της εκπαίδευσης.

Η αξιολόγηση συνδέεται με το μισθό παρά τις υποκρισίες του υπουργού. Σύμφωνα με την απαίτηση του ΟΟΣΑ θα δοθεί « έμφαση στις συνέπειες της αξιολόγησης των εκπαιδευτικών για τη σταδιοδρομία τους και ενδεχόμενη ανταμοιβή, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουν τις αξιολογήσεις με σοβαρότητα ... το ύψος των αποδοχών πλέον θα συνδέεται με τις δεξιότητες, τις επιδόσεις, τις αρμοδιότητες και τη θέση».

Ωμά και κυνικά ομολογείται η επιδίωξη της χειραγώγησης των εκπαιδευτικών. Χειραγώγηση που υπηρετούν και τα αντεργατικά και αντιεκπαιδευτικά ΕΣΠΑ.

Η μεταρρύθμιση ολοκληρώνεται με την βιωματική εκπαίδευση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, την υποχρεωτική μαθητεία – απλήρωτη εργασία για τους μαθητές της Τεχνικής Εκπαίδευσης που από τα μαθητικά τους χρόνια θα εξασκηθούν και μάθουν δια βίου την εκμετάλλευση.