Διαβάστε περισσότερα »
Τρίτη 22 Μαρτίου 2016
Σάββατο 19 Μαρτίου 2016
Η υπόθεση της γλώσσας σήμερα
του Βασίλη Λάζαρη.
Το
περιεχόμενο της εισήγησής μου αποτελείται από την κατάθεση εκ μέρους
μου με κάθε δυνατή συντομία κάποιων σκέψεων μου, οι οποίες αναφέρονται
σε ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα και των σημερινών καιρών - στη
γλώσσα. Εννοώ εκείνο το ύψιστης σημασίας εφόδιο του ανθρώπου στην
ιστορική πορεία του μέσα στον χρόνο, που το γέννησαν οι κραυγές των
πρωτόγονων, όταν χαίρονταν με τις πρώτες στοιχειώδεις καταστάσεις τους ή
τρόμαζαν από τις απειλές της οργισμένης φύσης, πλουτίστηκε στη συνέχεια
με πλήθος επιθεμάτων και στην αρχαία Ελλάδα εκφράσθηκε με τις φωνές των
πολύβουων αγορών, με τις περίτεχνες συμπλοκές των λέξεων στις ποιητικές
εξάρσεις, με τις βαθύτερες φιλοσοφικές συζητήσεις και με τις αγορεύσεις
των φλογερών ρητόρων.
Ταξίδια στον Ουρανό των μύθων
Αστερισμοί του Δία
Μεγάλη Άρκτος
Μόλις βραδιάσει στο χειμωνιάτικο ουρανό
αν στραφούμε κατά το Βορρά φαίνεται η “κουτάλα” με τα επτά αστέρια της, ή όπως
είναι το όνομά της η Μεγάλη Άρκτος.
Για τα ταξίδια μας στον ουρανό η
Μεγάλη Άρκτος είναι ο καλύτερος οδηγός
γι΄αυτό πρέπει να την μάθουμε και να την αναγνωρίζουμε αμέσως.Το όραμα για μια άλλη παιδεία
Είναι ιστορικά επιβεβαιωμένο και
αποτελεί επίκληση ακόμα και αυτών που το παραβλέπουν ότι βασική προϋπόθεση της
πάλης του εργατικού κινήματος είναι η σύνδεση του μερικού με το συνολικό, του
επιμέρους με το όλο.
Για τους δύσπιστους η
πραγματικότητα αναδεικνύει με τον πιο σαφή κατηγορηματικό και αδυσώπητο τρόπο
την ανάγκη συνολικής αντιπαράθεσης και σύγκρουσης στη βαθιά ταξική, πολεμική
επίθεση που δέχεται ο κόσμος της εργασίας. Καμιά διεκδίκηση, κανένας αγώνας δεν
μπορεί να επιτύχει αν δεν στοχεύει στην ουσία των πολιτικών οικονομικών και
κοινωνικών επιδιώξεων του κεφαλαίου και των πολιτικών μηχανισμών του.
Προσφυγικό: Ταξική αλληλεγγύη, κοινός αγώνας
Μάνα
με το μωρό αγκαλιά με απόκοσμο, απεγνωσμένο βλέμμα να κοιτάζει προς τα Σκόπια.
Ελπίζει να ανοίξουν τα σύνορα....Είναι από τη πόλη Χομς της Συρίας.. Εκεί πίσω
έχει αφήσει 2 νεκρούς: το 5χρονο κοριτσάκι της και τον άντρα της .Έχει αφήσει
το σπίτι της ερειπωμένο σχεδόν ισοπεδωμένο μέσα στα αποκαΐδια ενός πολέμου που
δεν πίστευε ότι θα ανατρέψει τόσο την ζωή της. Ενός πολέμου που αποφασίσανε
κάποιοι ισχυροί του πλανήτη για τα δικά τους γεωπολιτικά κι οικονομικά
συμφέροντα χωρίς να νοιάζονται για το πόσοι Αϊλάν θα χαθούν μετά πνιγμένοι στο
Αιγαίο...για το ποσά ορφανά θα σέρνουν τα βήματα τους σε εθνικές οδούς βρεγμένα
και πεινασμένα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)